betrügen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

betrügen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA/betryːgŋ̍/ ?/i
znaczenia:

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony

(1.1) oszukiwać, oszukać
(1.2) zdradzać, zdradzić
odmiana:
(1.1-2)[1] betrüg|en (betrügt), betrog, betrogen (haben)
przykłady:
(1.1) Er hat mich um hundert Euro betrogen. → (On) oszukał mnie na sto euro.
(1.2) Sie betrog ihren Mann.Ona zdradzała swojego męża.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Betrug m, Betrügerei ż, Betrüger m, Betrügerin ż
przym. betrügerisch
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: trügenbetrügenertrügen
źródła: