aufstapeln

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

aufstapeln (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈaʊ̯fˌʃtaːpl̩n]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) układać, poukładać, ułożyć (jeden na drugim)
odmiana:
(1.1)[1] aufstapel|n (stapelt auf), stapelte auf, aufgestapelt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Aufstapeln n, Aufstapelung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: stapelnaufstapelneinstapeln
źródła: