Przejdź do zawartości

anor

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
ⓘ
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, liczba mnoga

(1.1) przodkowie[1]
odmiana:
(1.1) blp; lm anor, anorna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) ha gamla anor → sięgać odległej przeszłości, mieć długą historię, tradycję
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 27.
zapisy w ortografiach alternatywnych:
анор
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bot. spoż. granat
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=anor&oldid=6521001”