aalen
Spis treści
aalen (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) geol. najstarszy wiek jury środkowej; zob. też aalen (geologia) w Wikipedii
- (1.2) geol. najniższe piętro jury środkowej; zob. też aalen (geologia) w Wikipedii
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1-2) jura
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Aalen; nazwę wprowadził do piśmiennictwa naukowego szwajcarski geolog i paleontolog K. Mayer-Eymar w 1864 r.[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ W. Mizerski, H. Sylwestrzak, Słownik geologiczny. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, str. 9. ISBN 83-01-13781-9
aalen (język niemiecki)[edytuj]
- znaczenia:
czasownik
- odmiana:
- (1.1) aal|t (sich), aalte (sich), (sich) geaalt (haben)
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: