udowadniać

udowadniać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. udowodnić)

(1.1) wykazywać prawdziwość czegoś lub jej brak, przedstawiając dowody

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		udowadniać
czas teraźniejszy		udowadniam	udowadniasz	udowadnia	udowadniamy	udowadniacie	udowadniają
czas przeszły	m	udowadniałem	udowadniałeś	udowadniał	udowadnialiśmy	udowadnialiście	udowadniali
	ż	udowadniałam	udowadniałaś	udowadniała	udowadniałyśmy	udowadniałyście	udowadniały
	n	udowadniałom	udowadniałoś	udowadniało
tryb rozkazujący		niech udowadniam	udowadniaj	niech udowadnia	udowadniajmy	udowadniajcie	niech udowadniają
pozostałe formy czas przyszły m będę udowadniał, będę udowadniać będziesz udowadniał, będziesz udowadniać będzie udowadniał, będzie udowadniać będziemy udowadniali, będziemy udowadniać będziecie udowadniali, będziecie udowadniać będą udowadniali, będą udowadniać ż będę udowadniała, będę udowadniać będziesz udowadniała, będziesz udowadniać będzie udowadniała, będzie udowadniać będziemy udowadniały, będziemy udowadniać będziecie udowadniały, będziecie udowadniać będą udowadniały, będą udowadniać n będę udowadniało, będę udowadniać będziesz udowadniało, będziesz udowadniać będzie udowadniało, będzie udowadniać czas zaprzeszły m udowadniałem był udowadniałeś był udowadniał był udowadnialiśmy byli udowadnialiście byli udowadniali byli ż udowadniałam była udowadniałaś była udowadniała była udowadniałyśmy były udowadniałyście były udowadniały były n udowadniałom było udowadniałoś było udowadniało było forma bezosobowa czasu przeszłego udowadniano tryb przypuszczający m udowadniałbym, byłbym udowadniał udowadniałbyś, byłbyś udowadniał udowadniałby, byłby udowadniał udowadnialibyśmy, bylibyśmy udowadniali udowadnialibyście, bylibyście udowadniali udowadnialiby, byliby udowadniali ż udowadniałabym, byłabym udowadniała udowadniałabyś, byłabyś udowadniała udowadniałaby, byłaby udowadniała udowadniałybyśmy, byłybyśmy udowadniały udowadniałybyście, byłybyście udowadniały udowadniałyby, byłyby udowadniały n udowadniałobym, byłobym udowadniało udowadniałobyś, byłobyś udowadniało udowadniałoby, byłoby udowadniało imiesłów przymiotnikowy czynny m udowadniający, nieudowadniający ż udowadniająca, nieudowadniająca udowadniające, nieudowadniające n udowadniające, nieudowadniające imiesłów przymiotnikowy bierny m udowadniany, nieudowadniany udowadniani, nieudowadniani ż udowadniana, nieudowadniana udowadniane, nieudowadniane n udowadniane, nieudowadniane imiesłów przysłówkowy współczesny udowadniając, nie udowadniając rzeczownik odczasownikowy udowadnianie, nieudowadnianie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rzad. war. udowodniać; dowodzić, pokazywać, przekonywać, wykazywać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. udowodnić dk., udowodniać ndk.

rzecz. udowadnianie n, udowodnienie n, dowód mrz, dowodzik mrz

przysł. dowodnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Wariant „udawadniać” (i jego formy: „udawadniam”, „udawadnia”, „udawadniają”, „udawadniano” itp.) jest niepoprawny.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) prove, show, make out a case, Szkocja i północna Anglia kithe, kythe
• czeski: (1.1) dokazovat
• duński: (1.1) bevise
• francuski: (1.1) prouver
• hiszpański: (1.1) demostrar, probar
• kataloński: (1.1) provar, demostrar
• niderlandzki: (1.1) bewijzen
• niemiecki: (1.1) beweisen
• norweski (bokmål): (1.1) bevise
• norweski (nynorsk): (1.1) bevise, bevisa
• portugalski: (1.1) provar, demonstrar
• rumuński: (1.1) dovedi
• słoweński: (1.1) dokazovati, potrjevati
• szwedzki: (1.1) bevisa
• ukraiński: (1.1) доводити
• węgierski: (1.1) bizonyít
• włoski: (1.1) provare, dimostrare

źródła: