bizonyít

bizonyít (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) dowodzić / dowieść, udowadniać / udowodnić

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bizonyság, bizonyosság, bizonyítás, bizonyíték, bizonyítvány, bizonylat

czas. bizonygat, bizonyul, bizonylatol

przym. bizonyos, bizonyító, bizonyított, bizonyítható

przysł. bizony, bizonnyal, bizonyára, bizonyosan

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. bizony + -ít

uwagi:

zobacz też: bebizonyít • rábizonyít

źródła: