ausmachen

ausmachen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaʊ̯sˌmaχn̩] IPA: [ˌmaχtə ˈaʊ̯s] IPA: [ˈaʊ̯sɡəˌmaχt]

​ ​ ​

znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) pot. techn. wyłączać, wyłączyć

(1.2) gasić, zgasić (np. papierosa, świeczkę)

(1.3) stanowić, robić

(1.4) ustalać, ustalić, uzgadniać, uzgodnić

odmiana:

(1.1-4) ausmachen (macht aus), machte aus, ausgemacht (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ausmachen n, Ausmachung ż

przym. ausgemacht

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: machen • abmachen • anmachen • aufmachen • auseinandermachen • ausmachen • bemachen • durchmachen • hermachen • heruntermachen • hinmachen • mitmachen • nachmachen • niedermachen • reinmachen • vermachen • vormachen • wegmachen • zumachen

źródła: