ustalić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ustalić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[uˈstalʲiʨ̑], AS[ustalʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. ustalać)

(1.1) zob. ustalać

czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

(2.1) daw. uczynić twardym jak stal[1]

czasownik zwrotny dokonany ustalić się (ndk. ustalać się)

(3.1) zob. ustalać się
odmiana:
(1.1, 2.1) koniugacja VIa
(3.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ustalenie n, ustalanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: ustalać
(3.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: ustalać się
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ustalić” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.