ytterlighet
Wygląd
ytterlighet (język szwedzki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) ostateczność[1]
- (1.2) skrajność, krańcowość[1]
- odmiana:
- (1.1-2) en ytterlighet, ytterligheten, ytterligheter, ytterligheterna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) driva något till ytterlighet → doprowadzić coś do ostateczności
- (1.2) gå till ytterlighet med något → posunąć się z czymś do skrajności
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 553.