язвить

язвить (język rosyjski)

transliteracja:

âzvitʹ

wymowa:

IPA: [ɪ̯ɪˈzvʲitʲ]

podział przy przenoszeniu wyrazu: яз•ви́ть

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) szydzić

odmiana:

(1.1)

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1 os.	2 os.	3 os.	1 os.	2 os.	3 os.
bezokolicznik		язви́ть
czas teraźniejszy		язвлю́	язви́шь	язви́т	язви́м	язви́те	язвя́т
czas przeszły	m	язви́л			язви́ли
	ż	язви́ла
	n	—		язви́ло
tryb rozkazujący		пусть язвлю́	язви́	пусть язви́т	давай(те) язви́ть	язви́те	пусть язвя́т
czas przyszły		бу́ду язви́ть	бу́дешь язви́ть	бу́дет язви́ть	бу́дем язви́ть	бу́дете язви́ть	бу́дут язви́ть
pozostałe formy imiesłów przymiotnikowy czynny czasu teraźniejszego язвя́щий imiesłów przymiotnikowy czynny czasu przeszłego язви́вший imiesłów przymiotnikowy bierny czasu teraźniejszego язви́мый imiesłów przymiotnikowy bierny czasu przeszłego язвлённый imiesłów przysłówkowy współczesny язвя́ imiesłów przysłówkowy uprzedni язви́в, язви́вши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. язва ż, язвочка ż, язвина ż, язвинка ż, язвенник m, язвенница ż, язвительность ż

czas. язвиться ndk.

przym. язвенный, язвительный

przysł. язвительно

wykrz. язва

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: