кароль

кароль (język białoruski)

кароль (1.1) і каралева

каралі (1.3)

каралі (1.4)

transliteracja:

karolʹ

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) polit. król

(1.2) przen. król, potentat

(1.3) karc. król

(1.4) szach. król

odmiana:

przykłady:

(1.1) Выбары новага караля ледзьве не перараслі ва ўзброенае сутыкненне. → Elekcja nowego króla niemal się nie przerodziła w starcia zbrojne.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. каралеўства n, каралевіч m, каралеўна ż

forma żeńska каралева ż

przym. каралеўскі

związki frazeologiczne:

кум каралю

etymologia:

uwagi:

źródła: