докучати

докучати (język ukraiński)

transliteracja:

dokučati

wymowa:

​ zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. докучити)

(1.1) dokuczać

odmiana:

(1.1)

 

bezokolicznik			докуча́ти
		liczba pojedyncza		liczba mnoga
	tryb rozkazujący
	1 os.			докуча́ймо
	2 os.	докуча́й		докуча́йте
	czas przyszły
	1 os.	докуча́тиму		докуча́тимемо, докуча́тимем
	2 os.	докуча́тимеш		докуча́тимете
	3 os.	докуча́тиме		докуча́тимуть
	czas teraźniejszy
	1 os.	докуча́ю		докуча́ємо, докуча́єм
	2 os.	докуча́єш		докуча́єте
	3 os.	докуча́є, докуча́є		докуча́ють
	imiesłów przymiotnikowy czynny
	imiesłów przysłówkowy współczesny		докуча́ючи
	czas przeszły
	m	докуча́в		докуча́ли
	ż	докуча́ла
	n	докуча́ло
	imiesłów przymiotnikowy przeszły
	imiesłów przymiotnikowy bierny
	forma bezosobowa
	imiesłów przysłówkowy uprzedni		докуча́вши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. докучання n, докучливість ż, докучність ż

czas. докучити dk.

przym. докучливий, докучний

przysł. докучливо, докучно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: