вимовляти

вимовляти (język ukraiński)

transliteracja:

vimovlâti

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. вимовити)

(1.1) wymawiać, wypowiadać (np. wyraz)

odmiana:

(1.1)

 

bezokolicznik			вимовля́ти
		liczba pojedyncza		liczba mnoga
	tryb rozkazujący
	1 os.			вимовля́ймо
	2 os.	вимовля́й		вимовля́йте
	czas przyszły
	1 os.	вимовля́тиму		вимовля́тимемо, вимовля́тимем
	2 os.	вимовля́тимеш		вимовля́тимете
	3 os.	вимовля́тиме		вимовля́тимуть
	czas teraźniejszy
	1 os.	вимовля́ю		вимовля́ємо, вимовля́єм
	2 os.	вимовля́єш		вимовля́єте
	3 os.	вимовля́є		вимовля́ють
	imiesłów przymiotnikowy czynny
	imiesłów przysłówkowy współczesny		вимовля́ючи
	czas przeszły
	m	вимовля́в		вимовля́ли
	ż	вимовля́ла
	n	вимовля́ло
	imiesłów przymiotnikowy przeszły
	imiesłów przymiotnikowy bierny
	forma bezosobowa
	imiesłów przysłówkowy uprzedni		вимовля́вши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. вимова ż, вимовність ż, вимовляння n

czas. вимовлятися ndk., вимовити dk., вимовитися dk., вимовчати dk.

przym. вимовний

przysł. вимовно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: