καταπακτή

καταπακτή (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ka.ta.pa.ˈkti]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) klapa, pokrywa, luk

(1.2) piwnica, podziemie, schowek, skrytka

odmiana:

(1.1-2) F29

przykłady:

(1.2) Μετά τον εμφύλιο πόλεμο ο πατέρας μου κρυβόταν στην καταπακτή που βρισκόταν κάτω από το πάτωμα της κουζίνας. → Po wojnie domowej ojciec mój ukrawył się w schowku, który znajdował się pod podłogą kuchni.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) πόρτα

(1.2) υπόγειο, κρύπτη

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. καταπαχτή ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1-2) wersja alternatywna: καταπαχτή

źródła: