γλώσσα

γλώσσα (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈɣlo.sa]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. język, mowa

(1.2) anat. język

(1.3) język, kod

(1.4) jęzor, ozór, ozorek

(1.5) icht. sola

odmiana:

(1.1-5) F25: lp D. γλώσσας; lm γλώσσες, D. γλωσσών

przykłady:

(1.1) Το πρόβλημα των σχέσεων σκέψης και γλώσσας είναι κεντρικό πρόβλημα της ψυχολογίας του ανθρώπου. → Problem stosunków myśli i języka jest centralnym problemem psychologii człowieka.

składnia:

kolokacje:

(1.3) γλώσσα προγραμματισμού → język programowania

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. γλωσσάριο n, γλωσσάρι n, γλώσσημα n, γλωσσίδα ż, γλωσσίδι n

zdrobn. γλωσσίτσα ż, γλωσσούλα ż

przym. γλωσσικός, γλωσσάς, γλωσσιδικός

form. słow. γλωσσο-, γλωσσό-, γλωσσ-

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-5) gr. γλῶσσα

uwagi:

źródła:

γλώσσα (język pontyjski)

transliteracja:

glṓssa

wymowa:

IPA: /ˈɣlo̞sa/, IPA: [ˈɣlo̞sə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. język

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. γλῶσσα < pragrecki *glōkʰ-

uwagi:

źródła: