αυτοκράτορας

αυτοκράτορας (język nowogrecki)

transliteracja:

wymowa:

IPA: [a.fto.ˈkra.to.ras]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) cesarz

odmiana:

(1.1) lp D. B. αυτοκράτορα / lm αυτοκράτορες, D. αυτοκρατόρων

przykłady:

(1.1) Ο αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος Α' μετέφερε την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη. → Cesarz Konstantyn I Wielki przeniósł stolicę swego cesarstwa z Rzymu do Konstantynopola.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) αυτοκρατόρισσα, μονάρχης

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. αυτοκρατορία, αυτοκρατία, αυτοκρατορισμός

przym. αυτοκρατορικός

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. αὐτοκράτωρ (autokrátōr)

uwagi:

źródła: