μονάρχης

μονάρχης (język nowogrecki)

μονάρχες (1.1)

wymowa:

IPA: [mo.ˈnar.çis]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) monarcha

odmiana:

(1.1) M10

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) απόλυτος μονάρχης → monarcha absolutny • συνταγματικός μονάρχης → monarcha konstytucyjny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ηγεμόνας

hiponimy:

(1.1) βασιλιάς, αυτοκράτορας, τσάρος, πρίγκιπας

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. μοναρχία ż, μοναρχισμός m

przym. μοναρχικός

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. μόναρχος < gr. μόνος + ἀρχός → jedyny władca

uwagi:

źródła: