ήλιος

ήλιος (język nowogrecki)

ήλιος (1.2)

ήλιος (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈi.ʎos]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) astr. słońce (gwiazda)

(1.2) słońce (światło)

(1.3) bot. słonecznik

odmiana:

M18: lp D. ήλιου lub ηλίου, B. ήλιο, W. ήλιε; lm M. & W. ήλιοι, D. ήλιων lub ηλίων, B. ήλιους lub ηλίους

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) χώρα του ανατέλλοντος ηλίου → kraj wschodzącego słońca

(1.2) γυαλιά ηλίου → okulary przeciwsłoneczne

synonimy:

(1.2) ηλιόφως

(1.3) ηλίανθος

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ηλιάζω, ηλιάζομαι

rzecz. Ήλιος m, ηλίαση ż, ήλιο n, ήλιον n

przym. ηλιακός

form. słow. ηλιο-, ηλιό-, ηλι-

związki frazeologiczne:

υπό τον ήλιον → pod słońcem, na całym świecie

δεν έχω στον ήλιο μοίρα → być bardzo nieszczęśliwym

ηλίου φαεινότερον → jasne jak słońce

(przysłowie) ήλιος και βροχή, παντρεύονται οι φτωχοί → na biednego zawsze psy szczekają

etymologia:

gr. ἥλιος (hḗlios)

uwagi:

źródła: