iver
iver (język duński)[edytuj]
- wymowa:
- Dania: ['iˀwɔ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- przykłady:
- (1.1) Han kastede sig med iver over programmering. → Z zapałem rzucił się do programowania.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- dolnoniem. iwer
- uwagi:
- źródła:
iver (język norweski (bokmål))[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
iver (język norweski (nynorsk))[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
iver (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: