umiały

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

umiały (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ũˈmʲjawɨ], AS[ũmʹi ̯au̯y], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.i → j 
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) st.pol. ten, który umie, erudyta, wykształcony[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. nmos lm przesz. od: umieć
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 115, 135.