rührig

rührig (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʀyːʀɪç]

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) aktywny, żwawy, dynamiczny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der rührige ein rühriger rühriger	die rührige eine rührige rührige	das rührige ein rühriges rühriges	die rührigen rührigen rührige
Gen.	słaba mieszana mocna	des rührigen eines rührigen rührigen	der rührigen einer rührigen rühriger	des rührigen eines rührigen rührigen	der rührigen rührigen rühriger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem rührigen einem rührigen rührigem	der rührigen einer rührigen rühriger	dem rührigen einem rührigen rührigem	den rührigen rührigen rührigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den rührigen einen rührigen rührigen	die rührige eine rührige rührige	das rührige ein rühriges rühriges	die rührigen rührigen rührige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Rühren n, Rührung ż, Rührigkeit ż

czas. rühren

przym. rührend, gerührt

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: