kund

kund (język niemiecki)

wymowa:

IPA: /kʊnt/

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przest. znany

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kundgeben • kundtun

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kunde m/ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kund (język szwedzki)

wymowa:

IPA: [kɵnd] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) klient

odmiana:

(1.1) en kund, kunden, kunder, kunderna

przykłady:

(1.1) Kunden har alltid rätt. → Klient ma zawsze rację.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kund (język zazaki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ornit. sowa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: