feindlich

feindlich (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈfaɪ̯ntlɪç] ​

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wrogi, nieprzyjazny

(1.2) wojsk. nieprzyjacielski

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der feindliche ein feindlicher feindlicher	die feindliche eine feindliche feindliche	das feindliche ein feindliches feindliches	die feindlichen feindlichen feindliche
Gen.	słaba mieszana mocna	des feindlichen eines feindlichen feindlichen	der feindlichen einer feindlichen feindlicher	des feindlichen eines feindlichen feindlichen	der feindlichen feindlichen feindlicher
Dat.	słaba mieszana mocna	dem feindlichen einem feindlichen feindlichem	der feindlichen einer feindlichen feindlicher	dem feindlichen einem feindlichen feindlichem	den feindlichen feindlichen feindlichen
Akk.	słaba mieszana mocna	den feindlichen einen feindlichen feindlichen	die feindliche eine feindliche feindliche	das feindliche ein feindliches feindliches	die feindlichen feindlichen feindliche

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Feindlichkeit ż, Feind m, Feindin ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: