feig

feig (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [faɪ̯k]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) tchórzliwy

w funkcji przysłówka

(2.1) tchórzliwie

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der feige ein feiger feiger	die feige eine feige feige	das feige ein feiges feiges	die feigen feigen feige
Gen.	słaba mieszana mocna	des feigen eines feigen feigen	der feigen einer feigen feiger	des feigen eines feigen feigen	der feigen feigen feiger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem feigen einem feigen feigem	der feigen einer feigen feiger	dem feigen einem feigen feigem	den feigen feigen feigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den feigen einen feigen feigen	die feige eine feige feige	das feige ein feiges feiges	die feigen feigen feige
stopień wyższy (Komparativ) feiger- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der feigere ein feigerer feigerer die feigere eine feigere feigere das feigere ein feigeres feigeres die feigeren feigeren feigere Gen. słaba mieszana mocna des feigeren eines feigeren feigeren der feigeren einer feigeren feigerer des feigeren eines feigeren feigeren der feigeren feigeren feigerer Dat. słaba mieszana mocna dem feigeren einem feigeren feigerem der feigeren einer feigeren feigerer dem feigeren einem feigeren feigerem den feigeren feigeren feigeren Akk. słaba mieszana mocna den feigeren einen feigeren feigeren die feigere eine feigere feigere das feigere ein feigeres feigeres die feigeren feigeren feigere
stopień najwyższy (Superlativ) feigst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der feigste ein feigster feigster die feigste eine feigste feigste das feigste ein feigstes feigstes die feigsten feigsten feigste Gen. słaba mieszana mocna des feigsten eines feigsten feigsten der feigsten einer feigsten feigster des feigsten eines feigsten feigsten der feigsten feigsten feigster Dat. słaba mieszana mocna dem feigsten einem feigsten feigstem der feigsten einer feigsten feigster dem feigsten einem feigsten feigstem den feigsten feigsten feigsten Akk. słaba mieszana mocna den feigsten einen feigsten feigsten die feigste eine feigste feigste das feigste ein feigstes feigstes die feigsten feigsten feigste

(2.1) nieodm.; st. wyższy feiger; st. najwyższy am feigsten

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) feige

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Feigheit ż, Feigling m

przym. feige

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

feig (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) tchórzliwy

odmiana:

(1.1) feig, feigt, feige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) modig

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. feighet, feiging

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: