cu̇bakka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cu̇bakka (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) skleić, przykleić się (o brzegach ran ciętych)[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilm cu̇ + bakka
por. niem. zubacken
uwagi:
zobacz też: bakkaausbakkacu̇bakkafyrbakkaōbakka
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 79.