abbaubar

abbaubar (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈapbaʊ̯baːɐ̯]

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) biol. ulegający rozkładowi, degradowalny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der abbaubare ein abbaubarer abbaubarer	die abbaubare eine abbaubare abbaubare	das abbaubare ein abbaubares abbaubares	die abbaubaren abbaubaren abbaubare
Gen.	słaba mieszana mocna	des abbaubaren eines abbaubaren abbaubaren	der abbaubaren einer abbaubaren abbaubarer	des abbaubaren eines abbaubaren abbaubaren	der abbaubaren abbaubaren abbaubarer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem abbaubaren einem abbaubaren abbaubarem	der abbaubaren einer abbaubaren abbaubarer	dem abbaubaren einem abbaubaren abbaubarem	den abbaubaren abbaubaren abbaubaren
Akk.	słaba mieszana mocna	den abbaubaren einen abbaubaren abbaubaren	die abbaubare eine abbaubare abbaubare	das abbaubare ein abbaubares abbaubares	die abbaubaren abbaubaren abbaubare
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Abbaubarkeit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: