Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
- transliteracja:
- knìžnìk
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) bibliofil, mól książkowy (znawca i miłośnik książek)[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) бібліяфіл; pot. кнігаед
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. кніга ż, кніжка ż, кніжачка ż, кнігарня ż, кніжнасць ż
- forma żeńska кніжніца ż
- przym. кніжны
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „кніжнік” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.