bibliofil
bibliofil (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bibliofil bibliofile[1] dopełniacz bibliofila bibliofilów[1] celownik bibliofilowi bibliofilom biernik bibliofila bibliofilów[1] narzędnik bibliofilem bibliofilami miejscownik bibliofilu bibliofilach wołacz bibliofilu bibliofile
- przykłady:
- (1.1) Wyrafinowani bibliofile wsłuchują się w szelest kartek, skrzypienie oprawy, brzęk okuć.[2]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) biblioman; pot. mól książkowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bibliofilstwo n, bibliofilia ż
- forma żeńska bibliofilka ż
- przym. bibliofilski
- przysł. bibliofilsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. βιβλιο (biblio) → księga + gr. (philos) → przyjaciel
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bibliophile, pot. book worm
- baskijski: (1.1) liburuzale, bibliofilo
- białoruski: (1.1) бібліяфіл m, кніжнік m
- bułgarski: (1.1) библиофил m
- czeski: (1.1) bibliofil m
- hiszpański: (1.1) bibliófilo m
- nowogrecki: (1.1) βιβλιόφιλος m
- rosyjski: (1.1) библиофил m, книголюб m
- słowacki: (1.1) bibliofil m
- ukraiński: (1.1) бібліофіл m, книголюб m
- węgierski: (1.1) könyvbarát
- włoski: (1.1) bibliofilo m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 54.
- ↑ Dyskretny szelest pergaminu – wywiad z Tomaszem Steiferem
bibliofil (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) bibliofil
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bibliofil bibliofilové dopełniacz bibliofila bibliofilů celownik bibliofilovi / bibliofilu bibliofilům biernik bibliofila bibliofily wołacz bibliofile bibliofilové miejscownik bibliofilovi / bibliofilu bibliofilech narzędnik bibliofilem bibliofily
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) knihomil
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bibliofilka
- przym. bibliofilský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bibliofil (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bibliofil bibliofilovia
bibliofilidopełniacz bibliofila bibliofilov celownik bibliofilovi bibliofilom biernik bibliofila bibliofilov miejscownik bibliofilovi bibliofiloch narzędnik bibliofilom bibliofilmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bibliofília ż, bibliofilstvo n
- forma żeńska bibliofilka ż
- przym. bibliofilský
- przysł. bibliofilsky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 34.