κάτοικος

κάτοικος (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈka.ti.kos]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mieszkaniec

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) mieszkanka

odmiana:

(1) M19

(1) F36

przykłady:

(1.1) Το χωριό έχει μόνο είκοσι μόνιμους κατοίκους. → Wioska ma tylko dwudziestu stałych mieszkańców.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. κατοικίζω, κατοικώ, κατοικούμαι

przym. κατοικήσιμος, κατοικίδιος

rzecz. κατοίκηση ż, κατοικία ż, κατοικισμός m

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. κάτοικος < gr. κατά + οίκος

uwagi:

źródła: