wertykał

wertykał (język polski)

wymowa:

IPA: [vɛrˈtɨkaw], AS: [vertykau̯]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) astr. półokrąg koła wielkiego lub koło wielkie sfery niebieskiej przechodzące przez zenit i nadir, prostopadłe do horyzontu; zob. też wertykał w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) koło wierzchołkowe

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. wertykalny

przysł. wertykalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. vertex

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) vertical circle
• niemiecki: (1.1) Vertikalkreis m
• rosyjski: (1.1) вертикаль

źródła: