uczczenie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

uczczenie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[uˈʧ̑ːɛ̃ɲɛ], AS[u•čńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni…gemin.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od uczcić
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. uczcić
rzecz. czczenie n, czciciel mos, cześć ż
wykrz. cześć
przym. czestny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: