Przejdź do zawartości

straceniec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

straceniec (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś skazany na stracenie, na śmierć
(1.2) ktoś, kto nie baczy na ryzyko utraty życia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strata ż, stracenie n, tracenie n
czas. tracić ndk., stracić dk.
przym. straceńczy, stratny, bezstratny
przysł. straceńczo, bezstratnie, stratnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: