språk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

språk (język norweski (bokmål))[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) język (mowa)
odmiana:
(1.1) et språk, språket, språk, språkene lub et språk, språket, språk, språka
przykłady:
(1.1) Han kan mange språk.On zna wiele języków.
składnia:
kolokacje:
(1.1) et fremmed språk lub et fremmedspråkjęzyk obcy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

språk (język norweski (nynorsk))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) język (mowa)
odmiana:
(1.1) eit språk, språket, språk, språka
przykłady:
(1.1) Norsk språk høyrer til dei skandinaviske språka.Język norweski należy do języków skandynawskich.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

språk (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
[språ:k] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) język (mowa)[1]
odmiana:
(1.1) ett språk, språket, språk, språken
przykłady:
(1.1) Det svenska språket tillhör de skandinaviska språken.Język szwedzki należy do języków skandynawskich.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dataspråknationalspråkprogramspråkprogrammeringsspråkspråkfamiljspråkområdespråkljudspråklärareteckenspråk
synonimy:
(1.1) mål, tungomål
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. språklig
czas. språka
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen