spång

spång (język szwedzki)

spång (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kładka, mostek

odmiana:

(1.1) lp en spång, spången; lm spångar t. spänger, spångarna t. spängerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) plankbro

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. spånga

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

• nie mylić z: spån → wiór
• por. kavelbro
• Ciekawy i zastanawiający przykład użycia znajdujemy w następującym wierszu Karin Boye, jednej z najwybitniejszych szwedzkich poetek, tworzącej w duchu symbolizmu. Użyła ona wyrazu spång na metaforyczne określenie przejścia z ziemi do, nazwijmy to, nieba. Mogła użyć takich wyrazów jak: övergång, genomgång, förbindelse, koppling, bro, brygga, gångbro, led, väg, stig, lecz wszystkie one budzą inne skojarzenia.

De mörka änglarna med blå lågor

som eldblommor i sitt svarta hår

vet svar på underliga hädarfrågor —

och kanske vet de var spången går

från nattdjupen till dagsljuset —

och kanske vet de all enhets hamn —

och kanske finns det i fadershuset

en klar boning, som har deras namn.

---

Mroczni aniołowie z błękitnymi płomieniami

jak kwiatami ognistymi w swych czarnych włosach

znają odpowiedzi na osobliwe pytania bluźniercy —

i być może wiedzą gdzie jest kładka wiodąca

z głębi nocy do jasności dnia —

i być może znają przystań wszechjedności —

i być może istnieje w domu ojcowskim

jaśniejące gniazdo, noszące ich imię.

Jest to przedostatni wiersz w zbiorze „De sju dödssynderna“ (Siedem grzechów głównych) wydanym pośmiertnie w 1941r., po samobójczym odejściu autorki z tego świata.

źródła: