skava

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

skava (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) skrobać, zdrapywać (np. starą farbę), zdzierać (np. korę z drzewa)[1]

czasownik nieprzechodni

(2.1) ocierać się (np. łódź o nabrzeże), obcierać (np. buty), trzeć[1]
(2.2) ranić się przez obtarcie, zdzierać skórę[1]
(2.3) przen. ranić, zadawać ból (np. przykrymi słowami)[1]
(2.4) przen. nie zgadzać się, nie pasować, zgrzytać (np. w opowieści)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) skrapa, raspa
(2.1) nöta, gnida
(2.4) misstämma
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skav, skavande, skavning
związki frazeologiczne:
czasownik frazowy skava avskava bort
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „skava” w: Svensk ordbok (SO), Svenska Akademien.