rancor

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rancor (język angielski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ˈræŋ.kɚ/
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) uraza, żal
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rancour
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. rancorous
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

rancor (interlingua)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) uraza, żal
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

rancor (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gorzkość, gorycz
(1.2) zawziętość, nienawiść
odmiana:
(1) rancor, ~oris
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. ranceo, rancesco
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

rancor (język portugalski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) uraza, żal
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: