quintuple

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

quintuple (język angielski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pięciokrotność

przymiotnik

(2.1) pięciokrotny
(2.2) złożony z pięciu części
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

quintuple (język francuski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

liczebnik mnożny

(1.1) pięciokrotny[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Antoni Platkow, Rozmówki francuskie, Warszawa, Wiedza Powszechna, 1970, s. 33, PB 2793/70.

quintuple (interlingua)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pięciokrotny, pięcioraki
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: