prawowicie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prawowicie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌpravɔˈvʲiʨ̑ɛ], AS[pravovʹiće], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) w sposób prawowity
odmiana:
przykłady:
(1.1) Komunistyczny rząd w Chinach uważa, że ​​Tajwan jest oderwaną prowincją, która prawowicie jest częścią Chin.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prawniczek mos, prawowitość ż
przym. prawowity
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: