plagen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

plagen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈplaːɡn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) nękać, dręczyć, dokuczać
odmiana:
(1.1)[1] plagen (plagt), plagte, geplagt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Plagen n, Plage ż
przym. geplagt
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: plagenabplagenherumplagen
źródła: