pies towarzyszący

pies towarzyszący (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpʲjɛs ˌtɔvaʒɨˈʃɔ̃nʦ̑ɨ], AS: [pʹi ̯es tovažyšõncy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) pies specjalnie przeszkolony do pomocy niepełnosprawnym; zob. też pies towarzyszący w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pies opiekun, pies pomocnik, pies asystujący

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. pies terapeutyczny • pies przewodnik

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) assistance dog, service dog
• niderlandzki: (1.1) assistentiehond
• niemiecki: (1.1) Servicehund m
• rosyjski: (1.1) собака-поводырь

źródła: