partykularny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

partykularny (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający na względzie korzyść własnego środowiska, regionu itp., a nie ogółu[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. partykularność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „partykularny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=partykularny&oldid=8018292”