paduch

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

paduch (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˈpadux], AS[paduχ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) daw. łotr[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. II, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 608.

paduch (język dolnołużycki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) łotr, drań
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

paduch (język górnołużycki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) złodziej
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: