oblectatio

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

oblectatio (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rozweselenie[1]
(1.2) uciecha, zabawa
odmiana:
(1) oblectatio, ~onis
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. oblectamen n, oblectamentum n, oblectator m
czas. oblecto
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. oblectatus + -io
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 455.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=oblectatio&oldid=6757788”