o fortunatam natam me consule Romam

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

o fortunatam natam me consule Romam (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

sentencja łacińska

(1.1) o szczęśliwy Rzymie, zrodzony za mojego konsulatu[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Cyceron poza mowami zajmował się również poezją; De consulatu suo zostało przez niego napisane heksametrem daktylicznym (miarą wierszową stosowaną w poematach epickich, takich jak Iliada, Odyseja, Eneida, Metamorfozy). Niefortunna linia, w której asonans brzmi jak dziecinna rymowanka, był krytykowany m.in. przez Salustiusza (Invectiva in Ciceronem), Juwenalisa (Satirae) czy Horacego (Epistulae II, 256); sformułowanie me consule („za mojego konsulatu”) ukazuje mówienie próżniacze, nieodpowiednie dla formy epickiej. Wszystko to spowodowało, iż krytycy Cycerona uważali, że linia ta jest przykładem na to, jak nie powinno się pisać poezji.
źródła: