naumieć się

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

naumieć się (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[naˈwũmʲjɛ̇ʨ̑‿ɕɛ], AS[naũmʹi ̯ėć‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.denazal.epenteza ł zestr. akc.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik zwrotny dokonany (ndk. brak)

(1.1) pot. nauczyć się[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja II
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nauczyć się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. umieć ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. umieć
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: nauczyć się
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „naumieć się” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.