motståndare

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

motståndare (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
[²m'o:tstån:dare] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) przeciwnik, oponent, antagonista, adwersarz[1]
odmiana:
(1.1) en motståndare, motståndaren, motståndare, motståndarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) antagonist
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. motstånd
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 725.