monda

monda (esperanto)

morfologia:

mond•a

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) światowy

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	monda	mondaj
akuzativo	mondan	mondajn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mondo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

monda (język jaćwieski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) księżyc

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

zapożyczenie z zach. germ., por. niem. Mond, ostatecznie z pragerm. *mēnô, z praindoeur. *mḗh₁n̥s

uwagi:

źródła:

monda (język węgierski)

wymowa:

IPA: /ˈmondɒ/

podział przy przenoszeniu wyrazu: mon•da

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) liter. legenda

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) mondakör

synonimy:

(1.1) legenda

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: