maita

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

maita (język hausa)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sztuka magiczna, uprawianie magii[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Philip J. Jaggar, Hausa, John Benjamins Publishing, 2001, s. 94.

maita (język litewski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) padlina[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. maitėda m/ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Barbara Kalėda, Algis Kalėda, Lietuvių-lenkų lenkų-lietuvių kalbų žodynas. Słownik litewsko-polski polsko-litewski, Ex Libris, Warszawa 2007, ISBN 987-83-89913-44-9, s. 208.

maita (język łotewski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) padlina, ścierwo
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: