mästartitel

mästartitel (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) tytuł mistrza, mistrzostwo

odmiana:

(1.1) en mästartitel, mästartiteln, mästartitlar, mästartitlarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. mästare + titel → mistrz + tytuł

uwagi:

źródła: