linguaiola

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

linguaiola (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA: /lin.gwa.ˈjɔ.la/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pogard. pedantka językowa
odmiana:
(1.1) lp linguaiola; lm linguaiole
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) linguaia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. lingua ż, linguaccia ż, linguacciuta ż, linguacciuto m, linguaggio m, linguaia ż, linguaio m, linguaiolo m, linguata ż, linguella ż, linguetta ż, linguina ż, linguista m ż, linguistica ż, lingula ż
czas. lingueggiare
przym. linguacciuto, linguale, linguato, linguistico
przysł. linguisticamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
forma żeńska od wł. linguaiolo
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=linguaiola&oldid=6713698”